در این کرسی آزاد اندیشی رضا یزدانی به عنوان استاد ارائه دهنده، حجت الاسلام محمد علی رستمیان به عنوان استاد منتقد و حجت الاسلام حبیب رضا ارزانی به عنوان استاد داور به ارائه بحث پرداختند.

آقای یزدانی استاد ارائه دهنده در پاسخ به سوال اصلی این کرسی آزاد اندیشی که مسیحیان می گویند دین ما دین محبت است و دین اسلام دین خشونت و جنگ است گفت: کتاب مقدس و کلیسا دو منبع اصلی مسیحیان هستند و در آیات عهد از کتاب مقدس باب 13 آیه 13 سه فضیلت ایمان، امید و محبت مطرح شده است و از نظر پولس محبت اساسی ترین فضیلت الهی و اخلاق مسیحی است، که بالاتر از ایمان به حساب می آید و این کلمه 230 بار در عهد جدید تکرار شده است.

وی  افزود: در کتاب مقدس محبت به پنج دسته تقسیم می شود؛ اولین مورد خداوند خودش محبت است؛ کسی که ایمان بیاورد و محبت خدا به دلش باشد؛ او مومن واقعی است؛ و مقرب در راه خدا است. محبت پدر به پسر نوع دوم محبت است. همچنین محبت پسر به پدر نوع سوم  و نوع چهارم محبت، محبت انسانها به خدا و مسیح است؛ یعنی اینکه انسانها در مقابل خدا و مسیح چه وظیفه ای دارند. در نوع پنجم محبت، محبت به یکدیگر حتی به دشمنان سفارش شده است.

استاد ارائه دهنده کرسی در ادامه گفت: اصل دین در مسیحیت محبت است؛ که فرا عقلی می باشد؛ و با عقل درک نمی شود.  ممکن است من به عنوان یک مسیحی نتوانم مانند مسیح باشم؛  چون شریعت نسخ شده اما اصل دین من محبت است؛ و محبت هم از خود خدا شروع می شود تا به انسان برسد، و خداوند بر اثر محبت، فرزند خودش را فرستاد؛ تا قربانی شود؛ و گناهان انسانها بخشیده شود. در حالی که می بینیم در آیات قرآن از جنگ و خشونت سخن به میان آمده است.

در ادامه حجت الاسلام رستمیان به عنوان استاد منتقد در این کرسی به نقد دیدگاه بیان شده پرداخت و گفت: ایرادی که به مسیحیان این زمان گرفته می شود؛ این است کلیسای مسیحی از مدار اخلاق خارج شده و برای اینکه جاذبه و طرفدارانی داشته باشد؛ اخلاقیات را رعایت نمی کند. مسیحیان می گویند محبت اساس دین ماست. ما مسلمانان می گویم شکی نیست که مبنای تمام ادیان الهی بر اساس محبت است؛ مثلا تمام  سوره های قرآن با بسم الله الرحمن الرحیم شروع می شود و همینطور در آیات قرآن از رحمت خداوند سخن به میان آمده است و اگر انسان عارفانه نگاه کند می بیند، رحمت خداوند بر غضب و خشم خداوند سبقت گرفته و حتی عرفا می گویند: غضب خداوند از رحمت خداوند سر چشمه می گیرد. پس شکی نیست که اساس ادیان بر محبت است؛ چه در اسلام و چه در مسیحیت و بقیه ادیان الهی؛

وی برای مقایسه محبت بین اسلام و مسیحیت گفت: مثلا بعضی افراد حرفهایی می زنند و باعث به زحمت افتادن شما می شوند؛  ولی خیر خواه شما هستند. در مقابل کسانی ممکن است؛ اظهار محبت بکنند؛ اما خیر خواه واقعی شما نباشند. البته خیرخواهی هم دو جلوه خوب و بد دارد.

حجت الاسلام رستمیان افزود: دو نوع محبت وجود دارد؛ محبت واقعی و محبت ظاهری؛ محبت  واقعی یعنی  به خیر و صلاح بشر دست پیدا کنیم؛ ولی محبت ظاهری یعنی اینکه هر کس هر کاری می خواهد انجام دهد؛ و به عاقبت کارنیندیشد. و باعث ظلم به دیگران شود. اسلام دینی است، که خیر و صلاح بشریت را می خواهد؛  در آیات قرآن روی این مسئله تاکید شده  اگر کسی ظلم کرد از او دفاع کرده تا مظلومان مورد ظلم واقع نشوند؛ و اکنون شعار حقوق بشر هم همین است که از ظلم جلوگیری کنید. رویکرد دین اسلام به محبت؛ محبت واقعی است نه محبت ظاهری؛

وی تصریح کرد: یکی از اشکالاتی که در مسیحیت وجود دارد؛ این است که آنچه در متن کتاب مقدس آمده در کلیسا  عمل نمی شود؛ و با هم متفاوت است. مثلا بصورت صریح در متون دینی مسیحیت، حتی نامه ها و سخنان پولس بحث تثلیث نیامده است؛ می بینیم تثلیث در قرن پنجم میلادی ساخته و پرداخته شده است؛ روحانیت مسیح  حتی به پیروانشان اجازه نمی دهند؛ کتاب مقدس را خودشان بخوانند؛ می گویند هر وقت خواستید بخوانید ما را خبر کنید؛ تا برایتان بخوانیم. ولی در اسلام رفتار مسلمانان ملاک نیست، بلکه قرآن و حدیث مبین اسلام است؛ اگر کسی به رتبه علمی برسد و رفتارش بر خلاف قرآن و روایات باشد؛ در اسلام کنار گذاشته می شود. حتی اگر روایات هم با قرآن هم خوانی نداشته باشد؛ روایات هم کنار گذاشته می شود.

وی در ادامه افزود: اما در مسیحیت ملاک چیست؟ آیا ملاک کتاب مقدس است پس رفتار کلیسا در جنگ های صلیبی که در تاریخ آمده نشانه چیست؟ و اگر کسی بخواهد محبت را به عنوان اساس قرار بدهد از چه اصل و منبعی باید تبعیت کند.

در ادامه حجت الاسلام ارزانی به عنوان استاد داور به جمع بندی موارد بیان شده پرداخت و گفت: اگر مسیحیان معتقد هستند که کتاب مقدس یا آیین مسیحیت محبت و فرا عقلی است که شریعت در آن نسخ شده است، باید به این سوال پاسخ داده شود آیا مبنای محبت در مسیحیت کتاب مقدس یا نوشته های کلیسا و یا رفتار مسیحیت امروز است؟ در صورتی که می دانیم  آمدن حضرت مسیح با عث ثابت شدن شریعت عهد عتیق می شود.

وی افزود: دین اسلام عقلی می باشد؛ یعنی برای پذیرش اصول دین عقل ابزار است. آموزه های اسلامی و دینی عقل پذیر یا عقل ستیز و یا عقل گریز هستند؛ و در واقع وقتی گفته می شود فرا عقلی یعنی اینها عقل گریز هستند و نکته مهم این است که بین دین با دین داری، دیانت و عملکرد یک مسیحی تفاوت وجود دارد.